|
22-07-2007
Woensdagavond:
  Na
de email zagen we de mooiste... ehhhh nee..... op 1 na mooiste
zonsondergang die we ooit gezien hebben (mooiste die wij ooit zagen
was de eerste keer dat we in Bryce
Canyon NP zaten). De lucht boven ons was helemaal geel, en het
stuk boven de horizon was dieprood met soms bijna zwarte wolken.
Afijn, U will C the pics.
Donderdag/vrijdag/zaterdag:
  Elke
morgen iets vroeger op en steeds naar Phranang Cave Beach (zie
vorige mail). Op vrijdag waren we blijkbaar vroeg genoeg, want toen
kwamen we aan op een vrijwel leeg strand (er lag alleen een Thai met
z'n hoofd op een grote steen te slapen op het strand onder een boom).
Wauw wat gaaf... zo'n heel strand voor ons alleen. En wat voor
strand! Super.
 Zaterdag
waren we nog iets eerder gegaan, maar toen waren er ineens allemaal
Japanners. Wat bleek: er lagen 5 speedboten.... Maar toen die eenmaal
hun kiekjes hadden geschoten (het water hadden we al wel voor ons
alleen), vertrokken ze. Er waren nog maar een handvol andere mensen
aangekomen (en apen), dus we hadden het paradijs wederom voor ons
zelf.
 
 Ook
hebben we deze dagen nog heeeeerlijk gegeten, gelezen, gezwommen in
het zwembad en cocktails gedronken ;-)
Zondag (vandaag dus):
 ai...
alles inpakken, want we moesten weer richting Bangkok. Eerst moesten
we met een longtail richting de kust zien te komen, en dat vergde wat
onderhandelen. Daarna met een taxi (included tijdens de
onderhandeling) door naar Krabi Airport. Dat is wel een grappig
vliegveld... er gaan maar een handvol vluchten per dag, maar het
heeft wel een grote hal en gelikte vormgeving. En maarliefst 3 gates!
Controles stellen allemaal niet heel veel voor. En de mensen van Air
Asia hadden de boel goed draaiend, want toen we het toestel inliepen
was de hoofdstewardess al bezig met haar praatje, en we reden al weg
van de gate terwijl het nog zo'n 10 minuten voor vertrek was.
En om het nog ff meer
efficiënt te maken, had de piloot blijkbaar super zijn best
gedaan, want we landen uiteindelijk 20 minuten te vroeg. En dat voor
een vluchtje dat maar 1uur en 15minuten duurt (normaal gesproken).
 Ook
de landing ging nu erg smooth... dat zeg ik want de landing vorige
keer op Krabi was wel de beroerdste die we ooit hebben gehad. Man wat
een smak maakten we toen. Daarna snapten we ook ineens de slogan van
Air Asia: "Anyone can fly!" ;-)
Anyhow... we zijn weer naar
hetzelfde hotel gegaan, want daar zijn veel leuke dingen in de buurt.
En morgen gaan we nog ff shoppen, voordat we 's avonds weer op het
vliegtuig naar huis stappen. We komen dinsdag om 5:45u aan, dus we
verwachten dan wel een ontvangstcomité zo 's morgens vroeg ;-)
 Nu
zitten we weer aan Ko San Road (of Khao San Road), waar het nu veel
drukker is dan vorige keer. Blijkbaar zijn er nu veel mee toeristen,
want ook de restaurants en barren waar vorige keer geen kip zat
zitten nu bomvol. Man wat een drukte ineens als je vanaf een super
relaxte plek komt. Wel ff een overgang. Ook al omdat Bangkok
natuurlijk niet echt een schone stad is.
zo.... dat was het dan echt. Heel
veel liefs en bedankt voor alle mails, steunbetuigingen, condoleances
en andere ondersteuningen.
THE END...
DEEL 5
<<---------- |