Thailand 2007 Foto's & verslag: Guido Aalbers

18-07-2007 Beste allemaal, Inmiddels zitten we in een soort van paradijs, dus ons hoor je niet klagen ;-) Ik zag net wel dat ik in onze vorige mail nog paar dingetjes was vergeten, die wellicht wel aardig ;-) zijn om te vermelden. (zal wel door de warmte komen) Eerst mbt ons bootreisje naar Koh Phi Phi afgelopen vrijdag; We waren nog amper vertrokken met deze (redelijk grote) boot , of we belandde al in noodweer. George (Seinfeld) zou zeggen: "The sea was very angry that day, my friends"; Hoge golven en zware regenval, met als gevolg dat de boot in plaats van door de golven heen sneed, nu enorme klappen maakte en er ook grote golven over het dek sloegen. Ik wilde net naar de wc gaan toen het gebeurd, dus dat was mooi pech, want de wc zat bij de machinekamer aan de achterkant van onze boot en daarvoor moest je het hele achterdek oversteken. De bemanning vond het te gevaarlijk (en gelijk hadden ze... maarja... ik moest wel...) Ik bleef maar achter in de boot staan, zodat ik gelijk kon als het weer beter zou worden, en bovendien bleef de achterkant wat stabieler liggen, dus kwamen de klappen minder hard aan. Na een tijdje kwamen er meer mensen achterin staan, want wat bleek: onze boot lekte!!! Niet aan de onderkant, maar aan de bovenkant. Blijkbaar was de combi van de hoge golven die over het dek sloegen en de harde regen een beetje teveel, met als gevolg dat her en der stroompjes water ontstonden. En de mensen die een stoel hadden onder zo'n kraantje dropen (letterlijk) allemaal af naar achter in het schip. Niet echt een rustgevend gevoel geeft dat, zo'n lekkend schip in een zware storm... Afijn, toen de storm wat minder werd en de regen ook, kreeg ik toestemming om op mijn slippertjes (vasthoudend aan de railling) het dek over te steken. Hierbij liep ik uiteraard een nat pak op, maar ik was al lang blij dat ik naar de plee kon. Plassen was ook nog een kunst, in een heen-en-weer-kwakkende boot, maar gelukkig was de pot groot ;-) Zo... dat hadden jullie toch nog maar mooi gemist ;-) zaterdag: Ik zei al dat Koh Phi Phi wel erg druk is qua toeristen (en dat terwijl alles nog niet eens volgeboekt zit, zoals in het hoogseizoen)... Vroeg in de ochtend valt dit gelukkig nog mee, want dan zijn de mensen die het eiland bezoeken als dagtocht er nog niet. En dat scheelt een boel! En da's lekker, want dan zie je beter dat het wel een erg fraai eiland is. (misschien zouden ze het alleen moeten verbieden voor Engelse jongens...?! Of moet ik zeggen hooligans?) Anyhow, het zonnetje scheen lekker (en we hadden dus een fraaie blauwe lucht!), dus wilden we graag een boottochtje maken naar Phi Phi Leh, het fraaie onbewoonde eiland. (U weet wel vd Beach). Dus scoorden we een LongTailboat en huurden die voor 3 uur. We waren de baai nog amper uit, of het bleek al dat er weliswaar weinig wolken waren, maar dat betekende nog niet dat de zee rustig was geworden. Ook nu weer hoge golven, en in no-time waren we beiden compleet doorweekt. Gelukkig hadden we de avond ervoor alvast een OceanPack gekocht. Dat is een waterdichte tas waar we de camera's en paspoorten in hadden gestopt... gelukkig! Ook moesten we ons goed vasthouden, want sommige golven tilden ons hoog op en kwakte de houten longtail vervolgens genadeloos neer, waarbij we het houtwerk hoorden kraken. Onze kapitein was ingespannen aan het sturen en probeerde waar hij kon te zorgen dat we er zo goed mogelijk door kwamen. Toen we eenmaal weer in de luwte kwamen (nu van Phi Phi Leh) werd het beter aangezien de golven hier minder hoog waren. Toen we de eerste baai (Pileh) invoeren lag daar slechts 1 bootje, dus we hadden de baai vrijwel voor onszelf. Odelia zette gelijk een snorkel op en dook erin. Ik maakte eerst wat shots en ging daarna zwemmen. Beetje bij beetje werd het ook drukker in de baai, en na een 20 minuten arriveerden ook de eerste speedboten, en lagen er 2 grote boten voor de ingang vd baai, waar vanaf mensen het water indoken om te gaan snorkelen. Al snel veranderde het idyllische plekje in een soort veredeld zwembad... wat waren wij blij dat we de baai ff voor onszelf hadden gehad realiseerden we ons toen we er weer wegvoeren en nog meer boten tegenkwamen. Door naar Loh Samah Bay. Daar waren we natuurlijk ook niet alleen, al viel de drukte daar nog mee. De kapitein ;-) had ons al verteld dat de zee aan de andere kant van het eiland te ruw en gevaarlijk was, dus dat een bezoekje aan de bekendste baai van het eiland (die van de film the Beach) voor ons niet bereikbaar was vandaag... Geen Maya Bay voor ons dussss. Toen weer terug waarbij we weer door het wilde stuk zee moesten (het gedeelte tussen de 2 eilanden). Dus weer een nat pak, maar nu waren we er beter op ingesteld. We hadden gevraagd of onze schipper nog een fraai plekje wist om te snorkelen, en dat wist hij wel. Toen wij het water indoken om te genieten van de visjes (Odelia met snorkel, ik zonder), dook onze schipper er ook in om zijn boot eens goed te inspecteren (ook onder water) om zeker te zijn dat hij nergens schade had opgelopen (want zoals gezegd, we hebben wat klappen gemaakt). Weer op Phi Phi Don hebben we nog een wandeling gemaakt vanaf de haven naar het strand dat ze Had Yao (Long Beach) noemen. Zie kaartje (voor een deel liepen we door het ondiepe zeewater en voor een deel via een pad. Al met al best ff zweten zo vol in de zon) We zaten net wat te hangen voor ons hutje (vlak voordat we zouden gaan slapen), toen er kreten klonken bij de hut naast ons. Wat was het geval, er zat een slang! Gelukkig kwamen de Thai gelijk in actie (eentje zelfs met een enorm kapmes!), maar vooral de bezem bleek effectief bij het wegjagen van de slang. Zondag: Lekker uitgeslapen, al viel dat wel zwaar, want onze hut werd alsmaar warmer (ondanks de ventilator). Vandaag vooral wat rondgehangen en gelezen. Om half 3 namen we de ferry richting Au Nang, al was dat niet onze eindbestemming. De zee was gelukkig rustig en deze boot oogte ook wat beter/degelijker dan die we hadden gehad van Krabi naar Phi Phi. Prachtig weer, dus kon je vanaf het dek ook genieten van de fraaie tocht. Vlak bij Au Nang ligt Railay (ook wel Railee, Reelee, Ralee, Raylee, Railai enz. enz.). Railay is een soort uitstulpsel aan de zuidkust. Niet vanaf land te bereiken en ook niet met een grote boot. Dus toen onze ferry in de buurt van Railay was, stopte hij om longtail boats langszij te laten komen, zodat het handjevol passagiers dat naar Railay wilden kon overstappen. Dit was wel een grappige overstap, aangezien de boten natuurlijk schommelden op de zee, en een Longtail Boat heel wat lager ligt dan zo'n ferry. De overstap ging niet bij iedereen even geslaagd, maar wij kwamen er wel goed af ;-) Klik hier voor een soort kaartje van Railay. Als je op de Q klikt, kun je zelfs een panorama foto bekijken van het strand aan de westkant (heen en weer bewegen met de muis!) We hebben via internet geboekt voor een huisje in een resort. Normaal ver boven ons budget, maar aangezien het low-season is en we ook nog een erg goede aanbieding konden vinden, was het ineens haalbaar ;-) We hebben een fraaie bungalow. Niet groot, niet echt vrijstaand, maar wel voorzien van alle gemakken (TV, koelkast en Airco) en hij is schoon en heeft warm water. (allemaal eigenschappen die we vaak niet hadden) Aangekomen op dit paradijsje, hebben we gelijk besloten om bij te boeken. Men was zo sportief om onze speciale aanbieding prijs (via andere site) ook te hanteren voor de rest van de overnachtingen. Tof dus. Maandag: Lekker zitten lezen op onze veranda, beetje gezwommen... verder niet veel gedaan. Na weken waarin we vrijwel elke dag aan het reizen waren, is het wel lekker om ergens ff helemaal op adem te komen. We hebben al een vlucht geboekt om ons zondag van Krabi naar Bangkok te krijgen... langleve Internet (met een beetje zoeken) want we vliegen voor zo'n 25 euro pp!!! Want ons wel opvalt hier, is dat de andere toeristen die hier rondlopen meestal nogal sacherijnig uit hun ogen kijken, terwijl we hier toch echt op een soort paradijselijke plek zitten. Toch?! Dinsdag lezen, zwemmen (in een zwembad deze keer) En 's middags en 's avonds eten we met uitzicht op de zee . Woensdag Vanmorgen was het weer vrijwel onbewolkt en dus hadden we een fraai blauwe lucht. Hoog tijd om het fraaie zuidelijke strand op dit uitstulpsel tussen de rotsen eens te gaan bezoeken. Pranang Cave beach. Ook hier waren we blijkbaar vroeger uit de veren dan anderen (al voelde het als uitslapen). Want toen we er aankwamen was het nog heerlijk rustig. En da's maar goed ook, want het was vloed, en dan is de strook wit strand slechts heel smal... Ook konden we nog kiezen uit een plek in de schaduw of in de zon. (Tegen de tijd dat we weggingen was er vrijwel geen schaduw meer). Wow, wat een gaaf plekje. Heerlijk gezwommen in het afwisselend warmer en kouder zeewater. Lag er een beetje aan waar je zat en hoe de stroming was. Toen het rond het middaguur flink druk werd en er ook (speed)boten vol dagjesmensen aankwamen, zijn wij weer lekker weggewandeld (nadat we de slingerende apen nog even hadden bekeken). Odelia zit lekker te lezen op onze veranda, en ik zit nu dus lekker koel in een internetcafé. Genoeg getypt voor vandaag... ik ga ook weer lekker naar buiten. Verwacht de komende dagen geen avonturen meer van ons, want we zijn aan het luieren geslagen.   Love U all, DEEL 4 <<---------- -------->> DEEL 6

© Foto's & verslag: Guido Aalbers. Klik Hier voor alle foto's, of hier voor een (kortere) slideshow.